Czy do polskich lasów powróci sokół wędrowny?

Kiedy liczebność populacji sokoła wędrownego w naturze drastycznie zmalała, sokolnicy opracowali metody hodowli, a następnie także reintrodukcji, czyli odbudowy gatunku. Dzięki zakazowi stosowania chemicznych związków organicznych w wielu krajach, sytuacja zaczęła się poprawiać. Jedynie populacja nadrzewna, ze względu na jej całkowity wcześniejszy zanik, nie odrodziła się w sposób naturalny. Nadzieją na jej odbudowę wciąż pozostaje reintrodukcja.

Czytaj również: Szkolenia dla dekarzy

Trochę historii

Sokół wędrowny na początku XX wieku był gatunkiem, który pomimo niewielkiej liczby okazów, gnieździł się w całym kraju. Około 1950 roku nastąpił katastrofalny spadek liczebności populacji. Ostatnie znane gniazda sokoła wędrownego na terenie Polski stwierdzono w 1964 roku w województwach krakowskim, koszalińskim i wrocławskim.  Późniejsze obserwacje sokołów wędrownych są sporadyczne, przy czym większość ma niepewny status. W latach 1970 - 1989 odnotowano jednokrotne gniazdowanie – w 1980 roku - na świerku w Tatrach oraz porzucenie gniazda w 1970 w województwie zielonogórskim. Kilka obserwacji miało status prawdopodobnego gniazdowania, nie potwierdzono jednak wyprowadzenia młodych.  

„Sokół” pomaga

Stowarzyszenie Na Rzecz Dzikich Zwierząt “Sokół”, jest grupą pasjonatów zajmujących się czynną ochroną zagrożonych gatunków. Organizacja uczestniczy w pracach Rady Programu Restytucji Sokoła Wędrownego w Polsce. Celem programu jest m.in. odbudowa populacji nadrzewnej sokoła wędrownego, kontrola i wspomaganie zalążków populacji sokoła wędrownego, edukacja przyrodnicza oraz wspomaganie badań naukowych. „Najtrudniejszy cel, jaki sobie założyliśmy, to odbudowanie nadrzewnej populacji sokoła wędrownego. Jest to ekotyp który, zdaniem naukowców z całego świata zgromadzonych na konferencji o sokole wędrownym pod Poznaniem w 2007 roku, wymaga niezwykle pilnej i czynnej ochrony” – mówi  Sławomir Sielicki, prezes stowarzyszenia.

Czytaj również: Pożar budynków

Organizacja zajmuje się przede wszystkim monitoringiem odbudowującej się populacji sokoła wędrownego. „Do naszych zadań należy chociażby obrączkowanie wszystkich sokołów wędrownych ze znanych nam dzikich gniazd. Założyliśmy także kilkadziesiąt sztucznych gniazd i stale dbamy o ich stan techniczny. Warto dodać, że większość par sokoła w Polsce zajmuje właśnie te gniazda” – dodaje Sielicki. Dzięki staraniom stowarzyszenia, tylko w tym roku udało się wypuścić w sumie 66 sokołów na terenie Doliny Baryczy (Nadleśnictwo Żmigród i Milicz), lasów barlineckich (Nadleśnictwo Barlinek), lasów gostynińsko - włocławskich (Nadleśnictwo Włocławek) oraz RDLP Olsztyn (Nadleśnictwo Nowe Ramuki).

W barlineckich lasach już latają!

W program odbudowy nadrzewnej populacji sokoła wędrownego, szczególnie zaangażowane jest także Nadleśnictwo Barlinek (Zachodniopomorskie). Znajdujące się tam rozległe obszary leśne, wydają się doskonałym terenem łowieckim dla tego gatunku i stwarzają bardzo dobre warunki do jego gniazdowania w koronach drzew. Jedną z metod reintrodukcji sokoła wędrownego w Puszczy Barlineckiej jest wykorzystanie sztucznego gniazda i nosi ona nazwę oblotu. Metoda ta polega na umieszczeniu w sztucznych gniazdach, zwanych miniwolierkami, pięciotygodniowych sokołów.

Czytaj również: Dzień Bezpieczeństwa w NSG Group

Młode przebywają tam około 10 dni i podczas tego okresu nabywają zdolności do lotu. Zapoznają się także z otoczeniem, które wkrótce uznają za miejsce swojegourodzenia, i po wypuszczeniu, będą do niego powracać. Dzięki podjętym działaniom, zdołano przywrócić barlineckim lasom kilkadziesiąt tych niezwykle rzadkich i pięknych ptaków. Tylko w bieżącym roku, udało się tam wypuścić 21 młodych sokołów. Ze względu na bardzo dobre efekty programu, w Nadleśnictwie Barlinek planowane jest w przyszłości przywrócenie naturze kolejnych okazów.

Barlinek wspiera program

Od niemal sześciu lat, firma Barlinek S.A., jeden z największych na świecie producentów podłóg drewnianych, aktywnie wspiera projekt przywrócenia oraz zwiększenia populacji sokoła wędrownego. Przy współpracy ze Stowarzyszeniem Na Rzecz Dzikich Zwierząt „Sokół” oraz Nadleśnictwem Barlinek, spółka współfinansuje program reintrodukcji nadrzewnej populacji sokoła, i w ten sposób znacznie przyczynia się do odnowienia populacji tego ginącego gatunku. „Udział w projekcie proekologicznym, jakim jest odbudowa populacji sokoła wędrownego i możliwość udzielenia mu wsparcia finansowego, to dla naszej firmy nie tylko wyróżnienie, ale również obowiązek. Cieszymy się, że dzięki współpracy ze Stowarzyszeniem Na Rzecz Dzikich Zwierząt „Sokół” oraz Nadleśnictwem Barlinek, udało się przywrócić naturze już kilkadziesiąt okazów tych pięknych i rzadkich ptaków. – powiedziała Mariola Sykuła z Biura Relacji Inwestorskich Barlinek S.A.