Ograniczenie emisji CO2

W przyszłości wymagania z tym związane mogą stać się głównym czynnikiem, decydującym o wyborze materiałów budowlanych. Strategia zrównoważonego rozwoju jest propozycją programu, zmierzającego do osiągnięcia najwyższego poziomu życia mieszkańców z poszanowaniem zasobów. W budownictwie oznacza to nie tylko większą dbałość o oszczędność energii i stosowanie izolacji cieplnej ścian zewnętrznych, fundamentów i połaci dachowych i instalcji, ale używanie do tego celu materiałów izolacyjnych, które są trwałe i mogą po określonym czasie eksploatacji być powtórnie użyte w cyklu produkcyjnym. Takim materiałem jest wełna mineralna szklana i skalna.

Czytaj również: Jak podczas transportu materiałów budowlanych oszczędzać pieniądze i środowisko?

Wyroby z wełny mineralnej, produkowane z surowców skalnych, piasku oraz wykorzystujące surowce wtórne, takie jak stłuczka szklana oraz żużel, mogą mieć zróżnicowane kształty, wymiary, gęstość. Dostarczane są w postaci płyt, mat, cylindrycznych kształtek i innych, wg specyficznych oczekiwań odbiorców. Unikalne właściwości cieplne w połączeniu z akustycznymi i przeciwogniowymi – zawdzięczają włóknistej budowie i składowi chemicznemu. Wełna mineralna nie gnije, nie koroduje, nie absorbuje wilgoci, ani zapachów. Mimo że wytrzymuje bardzo wysokie temperatury, może być lekka, nośna i, z odpowiednim wykończeniem, dekoracyjna. Bezpieczeństwo w produkcji, stosowaniu i użytkowaniu wyrobów z wełny zostało po raz kolejny potwierdzone w 2001 przez Instytucję o największym światowym autorytecie w dziedzinie zdrowia - Światową Organizację Zdrowia (WHO) i jej Agencję ds. badań nad rakiem (IARC). Zaklasyfikowały one wełnę mineralną jako substancję nie wywołującą raka u ludzi, razem z taki środkami codziennego użytku jak herbata, oświetlenie jarzeniowe (świetlówki), czy farby do włosów. Wełna jest oceniana pod względem zdrowotności jako bezpieczniejsza niż marynaty lub picie kawy. Podstawę tej decyzji stanowiły zakrojone na szeroką skalę badania ludzi, pracujących przez wiele lat z wełną mineralną oraz badania inhalacyjne na zwierzętach. W podsumowaniu znalazło się jednoznaczne stwierdzenie o braku związku pomiędzy stanem zdrowia ludzi, a ich długotrwałym kontaktem z tym materiałem.

Wełna mineralna jest masowo produkowana i sprzedawana od ponad 60 lat (w Polsce od 40 lat). Przez ten czas stała się jednym z podstawowych materiałów używanych przez człowieka do izolacji budowlanej i przemysłowej pozwalającym ograniczać zużycie energii, zabezpieczać przed ogniem i hałasem a w konsekwencji ograniczać koszty eksploatacji obiektów budowlanych i instalacji oraz dzięki zmniejszeniu zużycia energii – chronić środowisko. Najpowszechniej jest stosowana w krajach znanych z troski o zdrowie i ekologię.

A oto, jak wyglądałby bilans środowiskowy, możliwy do uzyskania dzięki powszechnemu zastosowaniu wełny mineralnej w całej Europie: na każda tonę CO2 wytworzoną podczas produkcji wełny mineralnej, ponad 200 ton nie zostanie nigdy wyemitowanych dzięki ociepleniu budynków wełną.

Czytaj również: Kolana i trójniki z otuliny do izolacji trudno dostępnych miejsc w instalacjach

Przyjęcie w całej Europie - najbliższych proponowanym w Kioto rozwiązaniom idealnym - szwedzkich standardów ocieplania mogłoby zwiększyć oszczędności energii do 50 % w stosunku do stanu aktualnego. Przeciętny środowiskowy „czas zwrotu” dla budynków zaizolowanych do rekomendowanego poziomu, wynosi od 1 do 12 miesięcy. Potencjalne zmniejszenie zużycia energii przez domy mieszkalne, mogłyby pokryć całość zobowiązań europejskich na rok 2010, wynikających z protokołu Kioto. Zwiększenie standardów izolowania w odniesieniu do budynków istniejących i poddanie ich termomodernizacji zapobiegłoby emisji 370 mln ton CO2 rocznie, co stanowi 40 % wartości zapisanych jako cele w protokole Kioto.