Wełna mineralna - najlepsza izolacja w budownictwie

Przy jej pomocy izolowane są ściany fundamentowe, podłogi na gruncie i stropie, ściany zewnętrzne, stropodachy i poddasza. Poza  podstawowymi ma ona  bardzo wiele innych zastosowań. Wełna mineralna na trwale związana jest z technologią suchej zabudowy, gdzie znakomicie spełnia rolę izolacji akustycznej i ochrony pożarowej.

W budownictwie  przemysłowym wełna mineralna znajduje zastosowanie przy ocieplaniu wielkopołaciowych dachów płaskich i fasad. Trudno wyobrazić sobie funkcjonowanie ogrzewnictwa, wentylacji i klimatyzacji bez izolacji z wełny mineralnej. Wełna dzięki swym zaletom szczególnie sprawdza się w zastosowaniach technicznych w energetyce, gdzie nie tylko izoluje termicznie i gwarantuje wysoką odporność ogniową izolacji, ale jednocześnie ogranicza emisję hałasu i tłumi drgania.

Należy jednak pamiętać i o innych zastosowaniach wełny mineralnej. Najnowsze trendy w uprawie szklarniowej oparte są na uprawie warzyw   na podłożu z wełny. Zapieniające komfort akustyczny ekrany przy ruchliwych trasach budowane są w oparciu o wypełnienie z wełny mineralnej. Również w urządzeniach domowych, używanych w każdym gospodarstwie domowym, takich jak kuchnie gazowe, podgrzewacze i zbiorniki wody, kanały klimatyzacyjne jako materiał izolacyjny montowane są płyty z wełny mineralnej.

Wełna mineralna z włókien szklanych została po raz pierwszy wyprodukowana w połowie XIX wieku z rozdrobnionego żużlu szklanego i następnie przędzona do postaci włóknistej wełny wykorzystywanej do izolowania. Od samego początku, kamienne i szklane wełny izolacyjne stały się dwoma najbardziej rozpowszechnionymi na świecie materiałami służącymi do izolacji, pomagającymi właścicielom domów i zakładom przemysłowym ograniczać zużycie energii, zabezpieczać przed ogniem i hałasem a w konsekwencji ograniczać koszty.

Parametry techniczne jak i użytkowe wełny mineralnej zależą od jej struktury (zaburzona, równoległa lub prostopadła do płaszczyzny płyt), Zastosowanych dodatków jak i gęstości objętościowej wyrobu. Z jednego metra sześciennego kamienia lub szkła otrzymuje się około 60 m3 gotowych wyrobów z wełny mineralnej.

Najważniejsze właściwości materiałów izolacyjnych to:
- reakcja materiału na ogień
- izolacyjność cieplna
- zdolność tłumienia hałasu
- zachowanie pod wpływem pary wodnej
- rzeczywiste oszczędności
- ochrona środowiska.
Kalkulując koszty ocieplenia warto porównać iloczyn ceny 1 m3 materiału i wartości ich współczynników l. Najmniejszy iloczyn będzie miał ten materiał, dla którego relacja pomiędzy ceną a własnościami izolacyjnymi jest najkorzystniejsza. Inną ważną cechą materiałów izolacyjnych jest ich odporność na zawilgocenie. Im jest większa, tym lepszy materiał, gdyż pod wpływem wilgoci zwiększa się zdolność przewodzenia ciepła.
Duże znaczenie mają także:
- odporność na rozprzestrzenianie pożaru i
- korozję biologiczną oraz
- ograniczona emisja substancji szkodliwych dla zdrowia.  

Koszty ogrzewania domów w Polsce są wysokie. Podstawową tego przyczyną jest niedostateczna lub niewłaściwa izolacja termiczna budynków i związane z tym straty ciepła. Dużo ciepła ucieka przez nieszczelne okna, na spore straty narażone są również ściany zewnętrzne (ok. 30% ogólnych strat ciepła), dachy i stropodachy (ok. 22%), stropy nie ocieplonych piwnic i podłogi posadowione na gruncie (ok. 15%). Przepisy dotyczące izolacji termicznej w ciągu ostatnich lat już kilkakrotnie były zaostrzane, więc większość zbudowanych wcześniej domów nie spełnia dzisiejszych norm. Aby przystosować je do nowych wymagań, a przy okazji płacić mniejsze rachunki za ogrzewanie - należy te budynki ocieplić.

Wymagania dotyczące izolacyjności termicznej określa wartość współczynnika przenikania ciepła Uk. Im jest on wyższy, tym przenikanie ciepła przez przegrodę większe, a więc izolacyjność cieplna ściany - gorsza. Mniejszy współczynnik Uk oznacza mniejsze straty ciepła, czyli lepszą izolacyjność cieplną. Według warunków technicznych dopuszczalna maksymalna wartość współczynnika Umax dla budynków mieszkalnych wynosi:
- 0,30÷0,50 W/m2K dla ścian zewnętrznych,
- 0,30 W/m2K dla stropu pod nieogrzewanym poddaszem lub dla stropodachu,
- 0,60 W/m2K dla stropu nad nieogrzewaną piwnicą.

Wymagania normy określają nieprzekraczalne minimum, dlatego warto powiększyć grubość izolacji cieplnej, tym bardziej, że tylko nieznacznie podniesie to koszty wykonania ocieplenia, a zdecydowanie zmniejszy wydatki na ogrzewanie domu. Przed podjęciem takiej decyzji warto określić, jaka grubość izolacji będzie dla danej przegrody optymalna, żeby nie zastosować zbyt grubej i nie przepłacić.

 
Dokonując wyboru materiału izolacyjnego warto pamiętać:
Dobry materiał izolacyjny ma małą przewodność cieplną, określaną współczynnikiem przewodzenia ciepła l. Jego wartość dla dobrych materiałów izolacyjnych wynosi 0,03-0,05 (W/mK), dla nieco słabszych 0,05-0,14 (W/mK). Im większa jest porowatość, a mniejsza gęstość objętościowa materiału, tym współczynnik ten jest niższy, a więc lepszy.