Wymiana okien: jakie okna do domu wybrać

Wymaga się od nich, żeby były funkcjonalne w użytkowaniu, wytrzymałe, bezpieczne, i choć może banalnie zabrzmieć – ładne.
Kwestia doboru okien pojawia się już na etapie projektowania, a poprzez dobór kształtu, wielkości, koloru oraz podziału otrzymuje się pożądany wygląd budynku. Dokumentem, który zawiera podstawowe informacje o oknach danego systemu konstrukcyjnego jest aprobata techniczna Instytutu Techniki Budowlanej. Dla każdego konsumenta potwierdzeniem, iż kupowany przez niego produkt budowlany spełnia wymagania specyfikacji technicznej, jest umieszczenie na owym wyrobie znaku budowlanego „B”.    

Aktualnie na rynku dostępne są trzy rodzaje okien – drewniane, tworzywowe (PCV) oraz aluminiowe. Biorąc pod uwagę ich konstrukcję, są to okna jednoramowe drewniane, tworzywowe i aluminiowe oraz okna zespolone drewniane i tworzywowe. Okna o konstrukcji skrzynkowej i ościeżnicowej wykonane są z drewna, a montowane są głównie w obiektach zabytkowych, tudzież stylizowanych na takie. W zależności od rodzaju szklenia okna, rozstawu szyb i wypełnienia przestrzeni międzyszybowej uzyskuje się różne parametry izolacyjności cieplnej i akustycznej. Producenci okien powszechnie stosują szyby o współczynniku izolacyjności cieplnej od 1,6 do 1,1 W, które zapewniają izolacyjność akustyczną na poziomie 32-34 dB.

Okna drewniane

Do produkcji okien drewnianych stosuje się przede wszystkim drewno sosnowe. O ich trwałości i estetyce decyduje wykończenie powierzchni elementów drewnianych. Obecnie okna drewniane malowane są akrylowymi farbami, lakierami kryjącymi lub lazurującymi. Od strony wewnętrznej mocowane są listwą przyszybową i uszczelnione obustronnie elastycznym kitem silikonowym. Z racji tego, okna drewniane mają bardzo dobrą izolacyjność termiczną (lepszą niż pozostałe rodzaje okien dostępnych na rynku). Ponadto charakteryzują się łatwą obróbką i możliwością dowolnej zmiany ich zabarwienia w trakcie ich użytkowania. Okna drewniane są sztywne i nie wykazują żadnych zmian pod wpływem temperatury. Według ich entuzjastów, największą zaletą tychże okien jest naturalny wygląd. Największym mankamentem okien drewnianych jest podatność na uszkodzenia, niska odporność na działanie grzybów i insektów oraz konieczność ich konserwacji (co 5-8 lat) z racji mało odpornej na warunki atmosferyczne powłoki kryjącej.

Należy pamiętać, iż okna tym dłużej nam służą, im bardziej o nie dbamy. Wszelkie osady i brud niekorzystnie wpływają na stan powłoki kryjącej, także po umyciu okna drewnianego, dobrze jest zabezpieczyć ową powłokę specjalnym mleczkiem konserwującym. Dodatkowo przynajmniej raz do roku, najlepiej przed zimą, należy wszystkie okucia oczyścić, nasmarować i naoliwić. Najbardziej widocznym symptomem zniszczenia okien jest oczywiście złuszczająca się i popękana powłoka. Taką powłokę należy zeskrobać, co w przypadku starych okien drewnianych bywa bardzo pracochłonne. W przypadku okien nowszych, zniszczona powłoka znacznie łatwiej odchodzi, wystarczy lekko przetrzeć ją papierem ściernym lub szmatką nasączoną specjalnym preparatem gruntującym pod następną warstwę farby lub lakieru. Do odnawiania powłok należy używać tych samych materiałów, z których pierwotnie zostały wykonane. Jeżeli nie mamy pewności co do rodzaju tego materiału, należy poszukać instrukcji obsługi od producenta.

Czytaj również: Ocieplenie budynku i prawidłowy montaż okna w strefie docieplenia

 

Okna PCV

Okna z PCV produkowane są z wysokoudarowego PCV. Profile do produkcji okien w przekroju poprzecznym różnią się wymiarami i grubością ścianek (wewnętrznych i zewnętrznych) oraz liczbą komór. Komory te mają za zadanie polepszenie parametrów izolacyjnych, jednocześnie umożliwiają osadzenie wewnątrz stalowych wzmocnień. Okna z PCV zazwyczaj są białe, jednakże istnieje cała paleta dostępnych kolorów. Kolor okna otrzymuje się w wyniku okleinowania profili, lakierowania specjalnymi farbami oraz przez wytłaczanie profili kolorową warstwą zewnętrzną. Okucia i szyby nie różnią się od tych stosowanych w stolarce drewnianej, choć szyba osadzona jest najczęściej w uszczelkach z gumy EPDM. Okna tworzywowe są łatwiejsze w utrzymaniu, nie wymagają bowiem malowania i konserwacji, są bardzo żywotne i przy tym wykonane z bezołowiowych tworzyw. W przeciwieństwie do okien drewnianych są odporne na wpływ czynników atmosferycznych, grzyby i owady. Można otrzymać dowolny kształt takich okien i są one tańsze od okien drewnianych.. Okna plastikowe są bardzo bezpieczne, są nie palne (twarde pvc samo się nie pali, a gdy nie ma żadnych innych źródeł zapalnych ma właściwości samowygaszające). Największą wadą okien plastikowych jest ich duża wrażliwość na jakość montażu (w szczególności zbyt sztywne osadzenie w murze) i spora rozszerzalność termiczna. Z racji trwałego zgrzania elementów stałych ramy, okna z PCV które już jest zamontowane w ścianie nie da się naprawić, nie można też pomalować takiego okna. „Plastiki” są też około 10% cięższe od okien drewnianych.

Czytaj również: Czym się różni montaż okien energooszczędnych od zwykłych

 

Okna aluminiowe

Okna aluminiowe wykonane są z podwójnych komorowych profili aluminiowych trwale zespolonych ze sobą za pomocą materiału izolującego termicznie. Nie wymagają one konserwacji, są niezwykle wytrzymałe oraz stosunkowo drogie (w porównaniu do okien drewnianych czy PCV). Najczęściej stosuje się je w obiektach biurowych oraz do budowy ogrodów zimowych.

 

Okna „hybrydowe”

Na polskim ryku dostępne są także okna „hybrydowe” będące połączeniem okien drewnianych z aluminiowymi, bądź aluminiowych z plastikowymi. Okna te z zewnętrznej strony posiadają cienkie okładki aluminiowe, co sprawia, iż pod względem wizualnym prezentują się lepiej niż okna drewniane czy też plastikowe. Owa estetyczność jest jedynym czynnikiem odróżniającym je od poprzednich. Hybrydy te łączą w sobie wszystkie wady i zalety okien drewnianych, plastikowych i aluminiowych. Pomimo obecności w Polsce już od kilku lat nie odnalazły jednak wystarczającego rynku zbytu.