Akademia bankowa Yapi Kredi w Turcji

Akademia bankowa Yapi Kredi w Turcji

Budynek Akademii Bankowej Yapi Kredi stanowi rozszerzenie istniejącego już kompleksu, zlokalizowanego tuż pod Istambułem. Ten zajmujący powierzchnię 65.000 m² kompleks bankowy został zaprojektowany w 1998 roku przez Johna McAslana.

 

Obiekt, składający się z sześciennych brył połączonych ze sobą w układzie siatkowym, tworzy dla ponad 2.500 pracowników tego banku środowisko przypominające kampus. Sześcienne bryły ze zintegrowanymi w nich wewnętrznymi dziedzińcami są ze sobą połączone ulicami pełniącymi rolę obszarów komunalnych i dróg cyrkulacyjnych pomiędzy tymi bryłami. Istniejąca zabudowa, charakteryzująca się wyeksponowaną teksturą betonu i elewacjami z przyciemnionego szkła stwarza surowo wyglądające, lecz komfortowe otoczenie. Gdy zarząd banku zadecydował, że powinien powstać nowy obiekt przeznaczony na potrzeby usług szkolenia jego nowych pracowników, zwrócił się do biura architektów Teget Architecture z jasno sformułowanym, prostym pismem: budynek powinien posiadać dużo pomieszczeń lekcyjnych, salę wykładową
i stołówkę.

 

Czytaj również: Budynek Balancing Barn w Suffolk

 

 

Projekt McAslana można było w prosty sposób rozszerzyć, dodając do istniejącej już zabudowy takie same sześcienne bryły, jednak biuro architektów postanowiło stworzyć odróżniający się od istniejącego wzorca obiekt.Nowy budynek Akademii składa się z dwóch wydłużonych prostopadłościennych miedzianych brył, występujących z narożnika kompleksu i ustawionych w stosunku do niego pod kątem 45 stopni. W pokrytych okładziną bryłach zlokalizowano pomieszczenia lekcyjne. Przestrzeń znajdująca się pomiędzy bryłami stanowi bezpośrednie powiązanie tego nowego obiektu z siatkową strukturą istniejącego kompleksu.

 

Czytaj również: Kompleks mieszkaniowy o dwóch różnych obliczach w Mediolanie

 

 

Centralna przestrzeń między bryłami sprawia wrażenie nowej, ukośnie nachylonej ulicy, stanowiącej naturalne przedłużenie siatki ulic istniejącego kampusu. Wewnątrz niej mieści się główny obszar cyrkulacyjny i socjalny ogólnego budynku Akademii. Znajdują się tam też studnie świetlne umieszczone nad salą wykładową i wielkie drewniane schody prowadzące w dół do stołówki, która wykorzystywana jest także jakomała, nieformalna sala wykładowa, oraz „sadzawkażyczeń” zlokalizowana pod schodami. Końcowy odcinek tej przestrzeni, z drewnianymi schodami, pełni rolę hallu wypoczynkowego dla studentów. Wszystkie te elementystwarzają spokojną a zarazem pełną energii atmosferę.

 

Czytaj również: Budynek koncernu Umicore w Belgii

 

Elewację znajdującą się pomiędzy dwiema wysuniętymi bryłami pokrytymi miedziązamykają półprzejrzyste poduszki z ETFE

 

Dobór materiałów jak również decyzja, by nie zachowywać zgodności z siatką istniejącego obiektu, uczyniłyz nowego budynku centralny punkt, na którym skupia się uwaga osób zbliżających się do kompleksu Akademii. Bryły pokryte miedzianą okładziną, uniesione niczym dźwignia nad stromo ukształtowanym terenem, podkreślają monumentalny charakter nowego budynku. Bloki pomieszczeń lekcyjnych posiadają podwójne elewacje, przy czym ich zewnętrzne ściany osłonowe pokryte są płytami z poddanej obróbce plastycznej blachy miedzianej, umocowanymi do stałej konstrukcji stalowej. Zmieniając kierunek obrotu płyt miedzianych podczas pokrywania nimi zewnętrznej ściany osłonowej, architekci stworzyli elewację przypominającą wyglądem obraz rozbity na piksele.

 

Czytaj również: Atrakcyjne wzbogacenie byłego obszaru Doków w Irlandii

 


Stołówka z panoramicznymi oknami, zlokalizowana w betonowej podstawie budynku

 

Zewnętrzna ściana osłonowa chroni pomieszczenia lekcyjne przed nadmierną ilością światła dziennego. Dzięki tym perforowanym płytom w ciągu dnia ściany budynku są zupełnie nieprzejrzyste, by w nocy zmieniać się w swego rodzaju latarnię. W celu zwiększenia efektu monumentalności dwóch brył pokrytych miedzią, elewację znajdującej się pomiędzy nimi cofnięto i pokryto półprzejrzystymi poduszkami z ETFE, dzięki którym wnętrze budynku pełne jest pośredniego światła dziennego. Na ścianach korytarzy elewacji wewnętrznej, na odcinku wolnej przestrzeni pomiędzy bryłami, zostały zawieszone przemieszczalne pasy tkaniny w kolorach Akademii. W całym budynku wykorzystano systemy Reynaers. System CW 50 do wykonywania ścian osłonowych wykorzystano w elewacjach zewnętrznych, pod okładziną z płyt miedzianych, zaś system CW 50-SC firmy Reynaers zastosowano do wykonania elewacji przejść łączących nowy budynek z istniejącym kompleksem.

 

Czytaj również: Kompleks Estoril Sol Residence w Portugalii

 

 

Do montażu elewacji wewnętrznych i drzwi pomieszczeń lekcyjnych użyto systemu profili okienno-drzwiowych Reynaers CS 59. Drzwi wyjścia ewakuacyjnego na wypadek pożaru wykonano przy użyciu systemu Reynaers CS 77. Proces projektowania budynku Akademii YKB ukończono w sześć miesięcy, zaś jego budowę sfinalizowano w dziesięć. W 2009 roku projekt budynku Akademii zwyciężył w konkursie ArchDaily na najlepszy budynek roku w kategorii szkolnictwa. W 2010 roku jeden z czołowych architektów pracowni Teget, Ertug Ucar uzyskał także nagrodę Arkitera przyznawaną młodym architektom.

 

Kolorowe pasy tkaniny ożywiają przestrzeń, betonowe studnie świetlne (na pierwszym planie) zapewniają dopływ światła do znajdującej się poniżej sali wykładowej

Źródło: Reynaers Aluminium / budnet.pl

Tagi

Czytaj też…

Czytaj na forum

Kalkulator zużycia materiałów do budowy sufitów podwieszanych

Społeczność budnet.pl ma już 19407 użytkowników

Użytkownicy online (2)

gości: 223

Ostatnio dołączyli
Zobacz wszystkich >
Galerie
Zobacz wszystkie galerie >