Budowa ściany jednowarstwowej - przewodnik krok po kroku

Dziś, stosując pustaki ceramiczne Thermoziegel ze zintegrowaną izolacją cieplną, możemy skorzystać ze wszystkich zalet, jakie daje technologia ściany jednowarstwowej, przy jednoczesnym zapewnieniu wymogów domu energooszczędnego

Wznoszenie budynków w technologii ścian jednowarstwowych posiada wiele zalet, jednak podlega surowym wymaganiom w zakresie doboru materiałów i dokładności wykonawczej. Ponadto ściany jednowarstwowe, przy założeniu osiągnięcia odpowiednich norm w zakresie termoizolacyjności,  wymagały dotąd zastosowania warstwy ocieplenia. Pojawienie się na rynku systemu pustaków ceramicznych Thermoziegel ze zintegrowaną wełną mineralną otwiera nowy rozdział w budownictwie, zarówno jednorodzinnym jak i obiektowym,  pozwalając wykorzystać wszystkie zalety technologii ściany jednowarstwowej, przy jednoczesnym uzyskaniu założonego poziomu energooszczędności całego budynku, zgodnie z odpowiednimi normami w zakresie termoizolacyjności.

Przegrody wykonane z tego materiału zapewniają komfort cieplny i akustyczny, czyli chronią przed wiatrem, opadami, zimnem i hałasem, a jednocześnie ograniczają utratę ciepła z pomieszczeń. Murowanie ścian z pustaków Thermoziegel znacznie przyspiesza pace budowlane.  Duże wymiary pustaków (do wybudowania 1m2 potrzeba zaledwie 16 sztuk pustaków) oraz sposób montażu -  łączenie metodą  „pióro-wpust”, a także użycie zaprawy klejowej skraca czas wykonania ściany, a w efekcie obniża także koszt robocizny. Wznoszenie przegród w technologii ściany jednowarstwowej zmniejsza również ryzyko wystąpienia błędów wykonawczych, tak częstych podczas realizacji konstrukcji ścian wielowarstwowych, takich jak  niewłaściwe ocieplenie okolic okien i drzwi czy narożników. Warstwa nośna pełniąca funkcję zarówno izolacyjną, jak i osłonową, wymaga jedynie wykończenia: otynkowania, a najlepiej oklejenia płytkami klinkierowymi, co  dodatkowo zwiększa termoizolacyjność budynku i pozwala uzyskać jednolicie ciepłą ścianę o trwałej elewacji. Jak budować ściany jednowarstwowe z pustaków Thermoziegel ze zintegrowaną izolacją cieplną?

Przewodnik krok po kroku

Krok 1: Wylanie fundamentów

Budowę ściany rozpoczynamy od wylania fundamentów. Należy zaznaczyć, że ława fundamentowa musi być odpowiednio szeroka i solidna, aby poradziła sobie z utrzymaniem ściany. Odpowiednie informacje na ten temat zawarte są w projekcie wykonawczym budynku. Proces wylewania fundamentów nie powinien być przerywany. Wykonuje się go w ciągu jednego dnia. Podczas tego zadania należy zwracać szczególną uwagę na gęstość betonu. Jeśli jest zbyt ciekły, trzeba zagęścić go poprzez nakłuwanie stalowym prętem i delikatne opukiwanie szalunku, z kolei gdy masa jest plastyczna musimy użyć specjalnego wibratora wgłębnego. Kiedy beton zwiąże, wyrównuje się jego powierzchnię. Około dobry od wylania mieszanki należy polewać fundament wodą, co zapewni optymalną wilgotność oraz zapobiegnie nadmiernemu wysuszeniu, które może doprowadzić do pękania jego powierzchni. Po zdjęciu deskowania i wykonaniu izolacji przeciwwilgociowej zasypujemy ławy fundamentowe piaskiem lub ziemią wydobytą podczas tworzenia wykopów. Ziemię lub piasek wysypujemy i utwardzamy warstwami o grubości ok. 20cm. Prawidłowo wykonane utwardzenie zapewni większą trwałość ławy fundamentowej.

Czytaj również: Dom z kamienia

Krok 2: Układanie pierwszych pustaków

Zadanie zaczynamy od ułożenia warstwy wyrównawczej, którą wykonujemy z zaprawy murarskiej np. cementowej lub cementowo-wapiennej, rozłożonej równomiernie na całej szerokości muru. Na tak przygotowane podłoże, układamy pierwszy rząd pustaków. Powinniśmy pamiętać, aby bardzo dokładnie wypoziomować pierwszą warstwę. Jeżeli tego nie wykonamy, w późniejszym czasie nie będzie można już wyrównać większych różnic wysokości, zwiększając tym samym odchylenia podczas murowania. Możemy tego uniknąć stosując niwelator lub poziomicę wężową.

 Krok 3: Budowa narożników

Kolejnym krokiem będzie „wyciągnięcie” naroży, czyli ułożenie w nich od trzech do pięciu warstw pustaków tak, by w rogu kolejne elementy były ustawione prostopadle do pustaków z niższej warstwy. Po wykonaniu dwóch narożników w tej samej płaszczyźnie, wypełnia się wolne przestrzenie między nimi. Podczas budowania, należy pamiętać, aby nanieść zaprawę na boczną powierzchnię pustaka, dostawianego w narożu do powierzchni czołowej pustaków, ułożonych prostopadle. Po ich ułożeniu powinniśmy sprawdzić poziom warstwy oraz lekko dobić pustaki gumowym młotkiem. W narożnikach pustaki muszą być ułożone naprzemiennie. Znajdujące się po bokach pustaków wpusty i wypusty eliminują potrzebę stosowania zaprawy do spoin pionowych oraz ułatwiają montaż. W całym procesie niezbędne jest zadbanie o prawidłowe wykonanie muru zarówno w pionie jak i poziomie, po ułożeniu każdej kolejnej warstwy pustaków w narożniku.

Krok 4: Budowa ścian pomiędzy narożnikami

Do budowy ściany zewnętrznych przystępujemy, gdy w narożnikach ułożone są już pierwsze warstwy pustaków i kiedy poziom pustaków w narożnikach jest dokładnie taki sam. Wykorzystując sznurek murarski, rozpięty pomiędzy gotowymi narożami, znacznie łatwiej będzie zachować równy poziom układanych na warstwie pustaków. Ogromną zaletą budowania z pustaków Thermoziegel ze zintegrowaną izolacją z wełny mineralnej jest fakt, że nie wymagają one wykonywania pionowej spoiny pomiędzy pustakami, niezbędna jest jedynie spoina pozioma. Miejscami, poprzez które  wydostaje się ciepło, są spoiny między bloczkami. Ściana w technologii jednowarstwowej będzie najcieplejsza, kiedy izolacyjność spoin nie będzie znacznie odbiegać od izolacyjności elementów murowych. Taki efekt osiąga się, dzięki zastosowaniu do murowania zaprawy o przewodności cieplnej zbliżonej do tej, jaką mają elementy ścienne, skutecznie minimalizując ryzyko występowania mostków termicznych. W ścianach jednowarstwowych ze szlifowanych pustaków ceramicznych Thermoziegel używa się cienkowarstwowych zapraw klejowych. Spoiny mają wówczas 2-3mm. Zaprawę stosuje się w spoinach poziomych oraz w pionowych, w miejscach, gdzie pustaki były przycinane, przy łączeniu ścian kotwami oraz w narożnikach. Należy pamiętać, że pustaki wsuwa się w żłobienie od góry do dołu i dopiero potem dociska do zaprawy, co zapewnia szczelność i pozwala uniknąć zrolowania się zaprawy. Układając bloczki trzeba je precyzyjnie wypoziomować. Wierzch ułożonej warstwy warto przed rozłożeniem zaprawy przeszlifować i oczyścić z pyłu szczotką, ponieważ zaprawę najlepiej kłaść ma gładkiej i czystej powierzchni. Kolejne warstwy pustaków muszą być układane naprzemiennie, aby spoiny pionowe w sąsiadujących ze sobą warstwach nie pokrywały się.

Czytaj również: Jak wybrać idealną barwę elewacji budynku?

Krok 5: łączenie ściany zewnętrznej z wewnętrzną nośną i działową

Ściany wewnętrzne nośne wykonane z pustaków najlepiej budować równocześnie ze ścianą zewnętrzną. Najlepiej wykonać to, wmurowując pustak przegrody wewnętrznej w co drugą warstwę ściany zewnętrznej, umieszczając bloczek na  głębokości ok. 10 - 15cm. W warstwach pozostałych dostawiamy pustaki ściany wewnętrznej do ściany zewnętrznej łącząc je zaprawą murarską. W przypadku, kiedy wznoszenie ściany wewnętrznej zaplanowano na później, powinno się przewidzieć możliwość wsunięcia pustaków w ścianę zewnętrzną. Wysoki komfort życia w domu zależy w dużej części od jakości ścian działowych. Zwykle do ich wykonania wykorzystuje się ten sam materiał, który użyty jest na ściany nośne, jednak elementy są węższe – mają 11,5cm (pustak szlifowany na ściany działowe Röben ZWP T 42-11,5-8 DF i ZWP T 50-11,5-8 DF). Tak wykonane przegrody wewnętrzne charakteryzują się doskonałymi parametrami akustycznymi, dzięki czemu nie tylko dobrze wyciszają pomieszczenia, ale są także mocne i stabilne. Duży rozmiar pustaków, podobnie jak w przypadku ścian zewnętrznych sprawia, że szybko się je muruje. Warto pamiętać, że dla najlepszego odizolowania akustycznego pomieszczeń technicznych od mieszkalnych należy stosować bloczki o dużej grubości, które dodatkowo posiadają również lepsze właściwości przeciwogniowe. Do wznoszenia ścian działowych przystępujemy po wymurowaniu ścian nośnych zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Szczelinę, która zostaje pomiędzy ścianą a stropem wypełnia się zaprawą murarską lub montażową.

Krok 6: docinanie pustaków

Murowanie ścian, zarówno zewnętrznych jak i wewnętrznych z pewnością zmusza do cięcia materiału. Do tego zadania można użyć elektrycznej pilarki brzeszczotowej lub piły stołowej z tarczą diamentową. Pustaki Thermoziegel wypełnione izolacją z wełny mineralnej wykonane są w taki sposób, że wełna z nich nie wypada, dzięki czemu wszystkie parametry produktu zostają zachowane. Docinane pustaki należy wmurowywać w środkową część ściany, tak aby znajdowały się one jak najdalej od narożników. Podczas układania, trzeba zwracać uwagę na przesunięcie spoiny pionowej, która wynosi tutaj minimum 4cm względem spoiny w sąsiedniej warstwie pustaków. Połączenia pionowe między pustakami, które zostały docięte, a pełnowymiarowymi wypełniamy zaprawą.

Krok 7: montaż nadproży i ich nadmurowanie

Nadproża nad otworami drzwiowymi i okiennymi najlepiej wykonać z gotowych belek nadprożowych. Używa się ich w ścianach zewnętrznych i wewnętrznych. W ścianach zewnętrznych nadproże musi mieć ocieplenie. W ofercie firmy Röben znaleźć można nadproża z izolacją cieplną do ścian o grubości od 300mm do 425mm i wysokości 113mm. Zastosowanie gotowych elementów pozwala na szybkie wykonanie nadproży, bez obawy o zachowanie odpowiedniej  termoizolacyjności. Dodatkowo nadproża pełnią funkcję nośną oraz zapewniają ciągłość warstwy ściany, ponieważ ich grubość można dokładnie dopasować do jej grubości. Wymaganą nośność nadproża uzyskamy nadmurowując je np. dwiema warstwami pustaków z ze zintegrowaną izolacją z wełny mineralnej. Po upływie 7 - 14 dni i stwardnieniu zaprawy można usunąć podpory montażowe. 

Jakie stosować zaprawy murarskieBez względu na zastosowany rodzaj zaprawy murarskiej, w czasie prac zawsze należy przestrzegać instrukcji producenta podanej na opakowaniu. Murowanie powinno odbywać się w temperaturze powyżej 5°C. Jeśli temperatura spada poniżej wskazanych 5°C, mieszanka będzie źle wiązać. Ważne jest także dokładne dozowanie wody i przestrzeganie czasu mieszania. Tego typu działania są szczególnie istotne w przypadku zapraw ciepłochronnych, w których zbyt długie mieszanie powoduje rozdrobnienie ziaren perlitu i pogorszenie parametrów mieszanki. Ze względu na fakt, że zaprawę układa się tylko w spoinach poziomych, ściana inaczej przenosi obciążenia niż przegroda murowana na pełne spoiny pionowe i poziome. Strefy narożników mogą więc wymagać układania warstwy zaprawy w spoinach pionowych, z kolei strefy podokienne szczególnie w ścianach murowanych na zaprawę cienkowarstwową powinno się zbroić, żeby nie pękały.