Jak uniknąć problemów związanych z wilgocią w łazience?

Warto zdać sobie sprawę, że powierzchnie wyłożone płytkami  wbrew pozorom nie są wodoszczelne. O ile okładzina ceramiczna sama w sobie zachowuje szczelność, o tyle woda może przeniknąć do warstw pod płytkami poprzez spoiny i tym samym doprowadzić do zawilgocenia całej łazienki. W konsekwencji następuje wymywanie spoiwa ze szczelin fugowych, niszczenie betonu, a ostatecznie degradacja całego podłoża. W przypadku, gdy podłoże wykonane jest z masy gipsowej, bloczków lub płyt gipsowo-kartonowych, powstałe szkody mogą być drastyczne i nieodwracalne. Z powyższych względów, w wilgotnych i mokrych strefach budynku, wymagane jest wykonanie izolacji przeciwwilgociowej.

Najczęściej spotykane izolacje przeciwwodne to uszczelnienia wstęgowe i wykonane z mas bitumicznych. Są one jednak niepraktyczne i nieekonomiczne, ponieważ muszą zostać osłonięte warstwą ochronną z muru, betonu lub jastrychu, która i  tak nieustannie podlega działaniu wilgoci, ponieważ uszczelnienie znajduje się pod nią. Zdecydowanie bardziej efektywnym rozwiązaniem jest uszczelnienie zespolone Sopro FDF 525 lub Sopro DSF^® 523. Wyjaśniamy krok po kroku, jak je prawidłowo wykonać.

Krok 1: Gruntowanie podłoża

Przed nałożeniem uszczelnienia zespolonego należy zadbać o odpowiednie przygotowanie podłoża. Musi być ono czyste, suche, nośne, nie odkształcające się i pozbawione pęknięć oraz substancji zmniejszających przyczepność, takich jak kurz, olej, wosk, środki antyadhezyjne, wykwity, warstwy spiekane czy pozostałości lakierów i farb. Powierzchnie o silnej lub zróżnicowanej chłonności należy wcześniej zagruntować, co zlikwiduje pylenie, zredukuje lub zniweluje zróżnicowaną chłonność podłoża oraz wzmocni jego powierzchnię. Do tego celu najlepiej użyć środków gruntujących, np. Sopro GD 749 lub Sopro GP 263.

Sopro GD 749 to koncentrat gruntujący do podłoży chłonnych, takich jak jastrychy cementowe i anhydrytowe, płyty gipsowo-kartonowe i gipsowo-włóknowe oraz tynki cementowo-wapienne i gipsowe. W większości przypadków preparat należy stosować w rozcieńczeniu z wodą w proporcji maksymalnie 1:1. W przypadku podłoży wiązanych gipsem lub anhydrytem, koncentrat nanosi się w postaci gotowej. Grunt głęboko penetrujący Sopro GP 263 przeznaczony jest z kolei do podłoży o dużej i zróżnicowanej chłonności, takich jak beton chłonny i porowaty, tynk cementowy i cementowo-wapienny, spoiwo tynkarskie i murarskie, mur czy jastrychy cementowe. Dzięki wysokiej zdolność penetracji,Sopro GP 263 nakładany w postaci nierozcieńczonej, poprawi przyczepność kontaktową do podłoża uszczelnień i zapraw klejowych, także na podłogach ogrzewanych. Oba preparaty mogą być stosowane zarówno na ścianach, jak i podłogach i nanosi się je na podłoże za pomocą pędzla, wałka malarskiego lub ławkowca.

Krok 2: Uszczelnienie połączeń ściana-ściana i ściana-podłoga

Po całkowitym wyschnięciu preparatu gruntującego można przystąpić do wykonania pierwszej warstwy izolacji. Do tego celu należy użyć elastycznego uszczelnienia, np. Sopro FDF 525 lub Sopro DSF^® 523. Uszczelniająca masa przeciwwilgociowa Sopro FDF 525 jest szybkoschnącym i gotowym do użycia preparatem z płynnego tworzywa sztucznego, przeznaczonym do stosowania w pomieszczeniach mokrych i wilgotnych, takich jak łazienki, natryski, toalety, pralnie czy inne pomieszczenia sanitarne. Zaprawa uszczelniająca elastyczna jednoskładnikowa Sopro DSF^® 523 pozwala ponadto na wykonywanie uszczelnienia zespolonego nawet na powierzchniach o wysokim obciążeniu wodą, w tym saun, brodzików i basenów kąpielowych.

Uszczelnienie zespolone nakłada się przez malowanie lub szpachlowanie na nośne podłoże. W pierwszej kolejności masę uszczelniającą Sopro FDF 525lub Sopro DSF^® 523 należy nanieść w naroża oraz wszystkie strefy krawędziowe łazienki. Trzeba zwrócić szczególną uwagę na dokładne uszczelnienie wszystkich połączeń ściennych oraz ścian z podłogą. Do tego celu posłuży taśma uszczelniająca Sopro DBF 638 i narożniki uszczelniające elastomerowe Sopro EDE, które zatapia się w nałożonej wcześniej masie uszczelniającej. Uszczelnienie należy nałożyć również na brzegi taśmy oraz narożników uszczelniających.

Krok 3: Uszczelki

Na przepusty rurowe, po zdjęciu z nich plastikowych nakładek, nakłada się wzmocnioną flizeliną uszczelkę elastomerową ścienną Sopro EDMW 081. Do uszczelnienia odpływów stosuje się uszczelkę elastomerową podłogową Sopro EDMB 082. Brzegi uszczelek podłogowych i ściennych, podobnie jak narożniki i taśmy uszczelniające, należy zatopić w masie uszczelniającej Sopro FDF 525 lub Sopro DSF® 523.

Czytaj również: Nowa kolekcja płytek do łazienki

Krok 4: Uszczelnienie powierzchni pod okładzinę ceramiczną

Następnie zaprawę uszczelniającą należy nanieść na pozostałą powierzchnię. W pomieszczeniach wilgotnych, takich jak łazienka, należy uszczelnić wszystkie powierzchnie podłogowe, przy czym uszczelnianie powinno być wyprowadzone dodatkowo na ściany na wysokość co najmniej 15 cm. W okolicy kabiny prysznicowej i wokół wanny uszczelnienie nakłada się jeszcze wyżej, co najmniej 20 cm ponad poziom, do którego może dotrzeć woda. Masę uszczelniającąSopro FDF 525 lub Sopro DSF^® 523 nanosi się pacą lub wałkiem malarskim w minimum dwóch warstwach o łącznej grubości odpowiednio 0,5 mm oraz 2 mm. Zwracamy uwagę na bardzo ekonomiczne uszczelnienie Sopro FDF 525, które wymaga uzyskania tak cienkiej powłoki, co jest ewenementem na rynku.  Drugą warstwę nakłada się po zastygnięciu pierwszej, czyli po około 3 godzinach od aplikacji. Po ok. 3 godzinach dla Sopro FDF 525, a po ok 12 godzinach dla Sopro DSF 523 od nałożenia ostatniej warstwy, stwardniała już i szorstka powłoka uszczelniająca tworzy powierzchnię gotową do układania okładzin. Mimo, że grubość uszczelnienia jest niewielka, konstrukcja pod nim pozostaje trwale sucha. Ważną zaletą uszczelnienia zespolonego jest także krótki czas wykonania i znikome zużycie materiału w porównaniu z metodami tradycyjnymi.

Krok 5: Układanie i fugowanie płytek ceramicznych

Do układania okładziny ceramicznej na uszczelnieniu zespolonym stosuje się elastyczne zaprawy klejowe. W zależności od rodzaju i wielkości płytek będą to: wysokoelastyczna zaprawa klejowa Sopro No.1, elastyczna zaprawa klejowaSopro FF 450, zaprawa klejowa wzmocniona – półelastyczna Sopro FBK 372 extra lub wysokoelastyczna, superlekka zaprawa klejowa Sopro FKM^® XL.

Do fugowania okładziny najlepiej użyć elastycznej fugi dekoracyjną 1-10 mmSopro DF 10®, fugi perłowej 1-5 mm Sopro Saphir® 5 lub dekoracyjnej fugi epoksydowej Sopro Topas^® DFE. Szeroka gama barw zapraw fugowych Sopro oraz możliwość wzbogacenia ich srebrnym lub złotym brokatem (fugi Sopro DF 10^® i Sopro Topas^® DFE) zapewnia dokładne dopasowanie koloru fugi do każdego rodzaju okładziny i pozwoli podkreślić unikatowy charakter każdej łazienki. Poprzez zastosowanie środków hydrofobowych zaprawy fugowe Sopro są odporne na przenikanie wody i znacznie mniej podatne na zabrudzenia i nieestetyczne wykwity.

Czytaj również: Najlepsza jakość płytek do obiektów użyteczności publicznej

Krok 6: Dylatacje

Końcowy etap prac polega na uszczelnieniu dylatacji. W tym celu w szczelinach dylatacyjnych należy umieścić sznur dylatacyjny do fug silikonowych Sopro PER 567. W sprzedaży dostępny jest on w rolkach 50 m w sześciu rozmiarach: Ø 6, 8, 10, 13, 15 i 20 mm. Następnie szczeliny dylatacyjne wypełnia się elastycznąfugą silikonową Sopro Silikon. Ze względu na bardzo dobre właściwości obróbki oraz odporność na rozwój grzybów, procesy starzenia się i trudne warunki, kauczuk silikonowy Sopro jest szczególnie zalecany do uszczelniania i elastycznego wypełniania spoin łączących i dylatacyjnych w obszarach sanitarnych, a nawet podwodnych. Silikon Sopro dostępny w 42 kolorach, dzięki czemu nawet najbardziej wymagający klient będzie mógł bez trudu dobrać barwę fugi do aranżacji łazienki.

Wykonanie hydroizolacji łazienki zgodnie z przedstawionymi wskazówkami zapewni bezproblemowe korzystanie z łazienki przez długie lata.