Miasto dożów - Wenecja

 Unikatowy zespół kanałów i mostów stanowi o uznaniu Wenecji za jedno z najcenniejszych miejsc i pozycji na liście UNESCO. 

Historia 

 Miasto na wyspie zostało założone w 452 roku przez lud uciekający przed barbarzyńskim plemieniem Hunów. Choć później znalazło się w strefie wpływów Bizancjum, zdołało uzyskać niezależność. Wenecja była państwem-miastem na wzór greckich polis. Jej ustrojem była republika. Głową państwa był doża Wenecji, teoretycznie nieusuwalny, wybierany w wyborach przez miejską arystokrację, sprawujący za jej zgodą funkcję dożywotnio. Jednak w praktyce często bywał on przymuszany do ustąpienia. 

 Państwo tolerowało inne niż katolickie wyznania, chociaż bliskie sąsiedztwo Rzymu wymuszało swego rodzaju posłuszeństwo wobec papieży. Z tego powodu został zatrzymany i aresztowany w Wenecji Giordano Bruno. Mimo ustępstw, papież Juliusz II w 1508 roku zorganizował przeciwko Wenecji Ligę w Cambrai. Papież szczerze nienawidził Wenecjan. Upust swojej złości dał w bitwie pod Agnadello 14 maja 1509 roku, kiedy to Wenecja poniosła sromotną kleskę. Zawarcie pokojów ze wszystkimi członkami Ligii w Cambrai ocaliło ją jednak od dalszych niepokojów. 

 Znaczenie Wenecji zaczęło słabnąć, choć do końca pozostała miastem łączącym Wschód z Zachodem, miastem sztuki i architektury. W 1797 roku Wenecja została zdobyta przez Napoleona. Po pokoju w Campo Formio Wenecja była włączona do Austrii. Była najdłużej istniejącą republiką w dziejach. W XIX wieku została włączona do nowo powstałego Królestwa Włoch.

Czytaj również: Historyczna stolica Polski

Zabytki 

 Wenecja to miasto położone na licznych bagnistych wyspach na Morzu Adriatyckim. Z tego względu jest to miasto kanałów, więc w większości transport odbywa się drogą wodną lub pieszo. Najpopularniejszym środkiem lokomocji jest vaporetto, czyli tramwaj wodny. Bywa określana najpopularniejszym ośrodkiem turystycznym Włoch. Turystyka stanowi podstawę gospodarki miasta i jest głównym źródłem zatrudnienia i dochodów mieszkańców miasta.

 Główny plac Wenecji, Piazza San Marco, bez wątpienia potrafi zrobić duże wrażenie. Jest ogromny, a na dodatek otoczony kilkoma przytłaczającymi, zabytkowymi budowlami. Zobaczymy tu: Procuratie Vecchie, Procuratie Nuove czy bazylikę świętego Marka, patrona miasta. 

 Na uwagę zasługuje pałac dożów, gotycka siedziba władców i rządu Wenecji. Budowla była wielokrotnie przebudowywana. Pałac dożów to trzykondygnacyjny budynek obejmujący z trzech stron wewnętrzny, renesansowy dziedziniec. Od strony nadbrzeża i Piazzetty na parterze i pierwszym piętrze posiada arkadowe loggie. W środkowej części elewacji, pomiędzy oknami, umieszczono płaskorzeźby nawiązujące do wystroju architektonicznego Porta della Carta. Całość wieńczy ażurowa attyka. Skrzydło usytuowane wzdłuż kanału Pałacowego łączy Most Westchnień z budynkiem nowego więzienia.

 Nie da się być w Wenecji i nie zwiedzić bazyliki świętego Marka. Znajdują się w niej relikwie świętego, które w 828 roku wykradli weneccy kupcy podróżujący po Aleksandrii. Fundatorem pierwszego kościoła był doża Angelo Partecipazio. Konsekracja odbyła się w 832 roku, ale już w 976, podczas powstania pożar zniszczył kościół i pałac dożów. 

 Od strony placu świętego Marka kościół zdobi szeroka fasada z pięcioma portalami zwieńczonymi półkolistymi tympanonami ozdobionymi barwnymi mozaikami. Nad portalami znajduje się pozioma galeria. Środkową jej część zdobią cztery konie z kwadrygi. Jest to jedyna tego typu rzeźbą zachowana do naszych czasów. Stała się symbolem potęgi miasta. Napoleon Bonaparte, po zdobyciu miasta kazał wywieźć ją do Paryża, skąd powróciła po przejściu miasta pod zwierzchnictwo austriackie. Powyżej galerii, w osiach drzwi, cztery półkoliste pola obramowane ostrymi łukami w stylu późnego gotyku lombardzkiego z elementami wczesnego renesansu florenckiego.

 Wnętrze bazyliki prezentuje się bardziej jednolicie, jest podzielone rzędami marmurowych kolumn o złoconych, korynckich głowicach. Nad nawami bocznymi umieszczono empory otwarte do wnętrza kościoła. Dolne partie ścian i filarów pokrywają płyty marmuru a powyżej nich oraz na powierzchniach posadzki, kopuł i sklepień umieszczono bogate mozaiki ze złotych i szklanych tesser. Bogate sceny figuralne, ornamenty roślinne, geometryczne i zoomorficzne, tworzą bogactwo obrazów trudne do ogarnięcia podczas jednorazowego pobytu we wnętrzu kościoła.

Czytaj również: W cieniu wieży Eiffla

Atrakcje Wenecji

 Przez kilka stuleci Wenecja stanowiła jeden z głównych ośrodków kultury muzycznej w Europie. Dla Wenecjan wspaniałość sztuki stanowiła symbol potęgi miasta.

 To właśnie tutaj narodziła się i rozkwitła opera jako rozrywka dostępna dla publiczności. Co roku w czasie karnawału przyjeżdżają tutaj tłumy turystów z całego świata. W czasie karnawału spotkamy w różnych zakątkach Wenecji osoby przebrane w strój Bauta, czarną pelerynę z kapturem wraz z trójkątnym kapeluszem i białą maską. Tutaj bardzo istotnym elementem ubioru bawiących się są maski, które są w sobie są małymi dziełami sztuki.