Neapol

 Jeszcze kilkanaście lat temu Neapol kojarzył się głównie z mafią, zorganizowaną przestępczością, biedą i wszechobecnymi śmieciami na ulicach. Dziś w wielu tych dziedzinach Włosi odnieśli postęp ale w dalszym ciągu nie jest to miasto tak samo przyjazne turystom, jak Rzym, Florencja, czy Wenecja. Bez wątpienia jednak Neapol to najbardziej żywiołowe włoskie miasto. Nigdzie indziej we Włoszech nie ma takiego kultu rodziny, pobłażania dla drobnych wykroczeń, zorganizowanej przestępczości i romantycznych uliczek z suszącym się praniem. 

Czytaj również: Starożytne Pompeje

Historia Neapolu

 Pochodzenie etymologiczne nazwy miasta Neapol, w odróżnieniu od nazw wielu innych włoskich miast, jest bardzo proste. Włoska nazwa ''Napoli'', pochodząca od pierwotnej wersji ''Neopoliton'', która to z kolei pochodzi od greckiego ''Neapolis'',  co oznacza ''nowe miasto''. 

 Neapol był jednym z głównych ośrodków życia społeczno-gospodarczego antycznego Rzymu. Od VI wieku miasto formalnie należało do Bizancjum, ale tak naprawdę było bardzo niezależne. Piękne położenie i sprzyjający klimat sprawiły, że Neapol szybko zdobył sławę jako ulubione miejsce wypoczynku arystokracji rzymskiej. W XII wieku Neapol został podbity przez Normanów, a kilkadziesiąt lat później stał się stolicą Królestwa Sycylii. 

 W czasie II wojny światowej miasto odniosło poważne zniszczenia. Po jej zakończeniu, do miasta zaczęły napływać pieniądze w ramach rządowego programu Cassa per il Mezzogiorno, którego zadaniem było niwelowanie różnic pomiędzy północą a południem Włoch. Dzięki temu na dużą skalę zaczął się rozwijać lokalny przemysł. Jednak duża, żeby nie powiedzieć większa, część tych pieniędzy trafiała do mafii, zwanej tutaj Camorrą. To właśnie do Camorry należała realna władza w Neapolu. Sytuacja poprawiła się po wybraniu na stanowisko burmistrza Antonio Bassolino w 1993 roku. Rok później w Neapolu odbył się szczyt G7. Dzięki temu została zmodernizowana na szeroką skalę sieć komunikacyjna oraz zostało odnowionych wiele zabytków. 

Czytaj również: Piękna Lukka w Toskanii

Cud krwi

 Tłumy turystów odwiedzają to prawie milionowe miasto, które jest centrum kulturalnym i gospodarczym południowych Włoch. Pielgrzymki przyjeżdżają w maju, wrześniu, czasem grudniu, kiedy dochodzi do przemienienia krwi świętego Januarego, patrona miasta. 

 Krew zebrana została podczas egzekucji biskupa Januarego w 305 roku. Relikwie przechowywane są w kaplicy zbudowanej na początku XVII wieku, jako dziękczynienie za uratowanie Neapolu od epidemii dżumy w 1526 roku. Znajduje się tam kasa pancerna, a w niej misternie wykonany relikwiarz. Krew zmienia stan skupienia, kolor, burzy się. Bardzo rzadko zdarza się, żeby nie zmieniała się w płyn. Jest to traktowane jako niepomyślna wróżba dla miasta. Tak było w 1944 roku, kiedy wybuchł Wezuwiusz.

Atrakcje Neapolu

 Miasto jest szczególnie atrakcyjny dzięki swoim malowniczym zabytkom, takim jak choćby Palazzo Reale. Będąc w Neapolu warto zobaczyć także Katedrę Świętego Januarego, Klasztor Kartuzów oraz opactwo cysterskie świętego Marcina. Wielu wrażeń dostarczy również kolejka linowa Montesanto prowadząca w okolice zamku Sant'Elmo, zwanym również ''zamkiem na jajku''. Skąd taka nazwa? Twierdza została podobno wybudowana na jajku złożonym tu przez Wergiliusza w czasach rzymskich. Wierzy się, że jeżeli jajko pęknie, Neapol upadnie. Tak naprawdę twórcą zamku był król Fryderyk II Hohenstaufów, a rozbudowali go Andegawenowie. 

 Choćby pobieżne zwiedzanie Neapolu zajmuje sporo czasu. Świadczy o tym fakt, że starówka miasta wpisana jest na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Godne największego podziwu są wszystkie kościoły, zamki, pałace, galerie sztuki, ale nigdzie indziej przecież nie znajdziemy Narodowego Muzeum Archeologicznego, w którym zgromadzono najcenniejsze znaleziska z Pompejów i Herkulanum, miast zasypanych w starożytności wulkanicznym popiołem. Zwiedzać można również same Pompeje.