Produkcja budynków z silikatów

Przepisy unijne dotyczące budownictwa mieszkaniowego oraz komercyjnego, mają na celu m.in. wprowadzenie rozwiązań odnoszących się zarówno do bezpieczeństwa tego rodzaju obiektów, jak również do kwestii związanych z efektywnością energetyczną oraz ekologią. Choć wciąż obowiązuje okres przejściowy, który pozwala na projektowanie zgodnie z obowiązującymi do tej pory zasadami, to już teraz konieczne stało się dostosowywanie najnowszych budynków do nowych norm.

Norma PN-EN 1996 (EC6) zawierająca reguły projektowania i wykonywania konstrukcji murowych, dotyczy wszelkiego rodzaju produktów wykorzystywanych w budownictwie, jednak na potrzeby architektów korzystających w dużej mierze z elementów silikatowych, Grupa SILIKATY opracowała dodatkowe zalecenia w formie zeszytów technicznych. „Projektowanie budynków z silikatowych elementów murowych. Ściany konstrukcyjne” oraz „Projektowanie budynków z silikatowych elementów murowych. Ściany wypełniające” to publikacje, które zawierają rozwinięcie zasad zawartych w Eurokodach. Przedstawiają one nie tylko zasady projektowania ścian w budynkach o ustroju ścianowym oraz szkieletowym, ale także przykłady obliczeniowe, ilustrujące zasady i tok postępowania przy projektowaniu konstrukcji murowych z elementów SYSTEMU SILIKATY.

Czytaj również: Nowe projekty domów

Podstawy projektowania uwzględniające specyfikę silikatów

W zeszycie „Projektowanie budynków z silikatowych elementów murowych. Ściany konstrukcyjne” przyjęty w przykładzie obliczeniowym układ konstrukcyjny budynku pozwala na pokazanie dużych wytrzymałości elementów murowych, z których można wykonywać obiekty stosunkowo wysokie o dużych, otwartych przestrzeniach. Przedmiotem obliczeń jest pięciokondygnacyjny, podpiwniczony budynek mieszkalny wielorodzinny. Konstrukcję obiektu zaplanowano w technologii tradycyjnej z murowanymi ścianami i monolitycznymi żelbetowymi stropami.

Ściany części nadziemnej budynku zaprojektowano z bloczków NP24 na systemowej zaprawie cienkowarstwowej. Pionowe przegrody piwnic wykonane są w projekcie z bloczków F25 i łączone zaprawą cementowo-wapienną. Wymiary obiektu wynoszą 18,5 m x 10,5 m, dzięki czemu całość nie przekracza maksymalnej długości konstrukcji z silikatowych elementów murowych, jaką można przyjmować bez konieczności prowadzenia dokładnych analiz odkształceń termicznych budynku. Przy obliczeniach statycznych dotyczących sprawdzenia nośności elementów konstrukcji, przyjęta została kategoria A wykonania robót oraz 1 grupa elementów murowych (silikatowe elementy murowe podstawowe produkowane w zakładach Grupy SILIKATY zalicza się, ze względu na parametry geometryczne, do 1 grupy elementów murowych).

Czytaj również: Marzysz o domu parterowym lub komfortowej przystani dla dużej rodziny? Wybierz projekt

Precyzyjne obliczenia podstawowych cech elementów silikatowych

Do obliczeń części nadziemnej przyjęto parametry wytrzymałościowe dla murów z niewypełnionymi spoinami pionowymi. Wartości charakterystyczne wytrzymałości na ściskanie muru f_k (kondygnacje nadziemne) wyznaczono na podstawie wzorów zamieszczonych w normie PN-EN 1996-1-1, w zależności od klasy wytrzymałości bloczków oraz rodzaju i wytrzymałości zaprawy. Na ich potrzeby przyjęto współczynnik K o wartości 0,6 (zaprawa do cienkich spoin, grupa 1 silikatowych elementów murowych), który jest stosowany przy obliczaniu charakterystycznej wytrzymałości muru na ściskanie. Jego wartość, określa przez normę EC6, została zmieniona w odpowiedzi na poparty badaniami naukowymi wniosek Stowarzyszenia „Białe murowanie”.

Autorzy badań rekomendowali dokonanie zmiany w EC6, ponieważ obowiązująca dotychczas wartość współczynnika K (0,55) okazała się niższa od najniższej wartości współczynnika wyliczonej na podstawie danych uzyskanych z pomiarów. Ponadto, poprzednia wartość współczynnika K należała do najniższych w Europie. Zmiana ma największe znaczenie dla konstruktorów, którzy zyskują dzięki temu większe możliwości w projektowaniu. Podwyższona wartość współczynnika K dla silikatów pozwala na bardziej optymalne projektowanie przegród z wyrobów wapienno-piaskowych pod względem niezawodności i bezpieczeństwa, a także ekonomii wznoszenia konstrukcji. Zeszyty techniczne zawierają również obliczenia sprawdzające nośności ścian obciążonych głównie pionowo oraz ścian piwnic, dla których wartości charakterystyczne na ściskanie muru wyznaczono wg. tablicy NA.3 normy PN-EN 1996-3. Znajdujące się tam charakterystyczne wytrzymałości muru na ściskanie f_k,s służą do wykonywania uproszczonych metod obliczeniowych zawartych w obowiązującej normie. Wyznaczono je na podstawie wzorów zawartych w PN-EN 1996-1-1, co pozwala na stosowanie ich w obliczeniach prowadzonych również zgodnie z tą normą.