Pułapki deweloperskie. Jak ich uniknąć?

 W umowach deweloperskich, jako kontraktach najczęściej narzucanych jednostronnie konsumentowi przez przedsiębiorcę, znajdujemy niejednokrotnie postanowienia nie do końca zgodne z prawem. W języku prawniczym nazywa się je ''klauzulami niedozwolonymi''. W umowie może czaić się cały szereg niedomówień czyli czegoś co nie zostało napisane. Wymagajmy więc aby wszystko co możliwe było zapisane w umowie.

 Dlatego do każdej umowy powinny być dołączone załączniki, które w formie graficznej lub opisowej dokładnie określą co kupujemy. Jeżeli teren ma być zagospodarowany to powinien być do umowy dołączony odpowiedni szkic tego zagospodarowania z narysowanymi chodnikami i terenem zielonym. To samo dotyczy zakupu miejsca parkingowego. Na szkicu terenu wykonanym w odpowiedniej skali powinno być to nasze miejsce oznaczone wraz z odpowiednimi wymiarami. Oczywistym w tym świetle jest również konieczność posiadania załącznika z dokładnym szkicem kupowanego lokalu wraz z dokładnymi wymiarami ścian i rozprowadzenia instalacji elektrycznej i przyłączy wodnych i kanalizacyjnych. Taki załącznik jest również podstawą do ewentualnej reklamacji powierzchni mieszkalnej. 

Czytaj również: Rykoszetem w dewelopera?

 Na co uważać?

 Najczęściej spotykaną, a nie zgodną z prawem klauzulą, jest postanowienie waloryzujące cenę lokalu z uwagi na zmiany w jego powierzchni, stwierdzone najczęściej podczas podczas inwentaryzacji powykonawczej. Powoduje to, że ostateczna cena mieszkania jest dla nabywcy zagadką, i niestety zapowiada, żebędzie on musiał dopłacić do całego interesu. Jest to niedopuszczalne. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów mówi jasno, że słabszy uczestnik rynku powinien mieć zagwarantowane, że ewentualna zmiana warunków kontraktu z przedsiębiorcą może nastąpić jedynie na skutek obiektywnych okoliczności.

Kary umowne 

 W umowach zawarta jest zazwyczaj wzmianka dotycząca różnych kar umownych. Niestety często jest tak, że dotyczą one głównie nas a nie dewelopera.

 Podajmy prosty przykład: wycofanie się z umowy z deweloperem to konieczność uiszczenia najczęściej 5% ceny zakupu i konieczność wynalezienia na nasze miejsce innego chętnego. Jeżeli wpłaciliśmy już na przykład 90% ceny zakupu, to deweloper odda nam te 90% dopiero po tym jak następny kupujący mu je wpłaci. I to już jest nadużycie, które nigdy nie powinno mieć miejsca. Nie dość, że przepada nam te 5%, to jeszcze nasze wpłacone pieniądze możemy odzyskać po długim okresie czasu, bo kiedy następny kupujący je wpłaci na konto dewelopera, zależy już wyłącznie od jego indywidualnej z nim umowy. A odzyskane wtedy pieniądze nie będą waloryzowane, więc będą czystą stratą.

Czytaj również: Kłopoty z zabytkowymi nieruchomościami

Termin odbioru mieszkania przez nabywcę

 Deweloperzy często umieszczają w umowie zapis o zawiadomieniu nabywcy odnośnie terminu odbioru lokalu. Jest to zapis bardzo niekorzystny dla kupującego, gdyż przykładowo jeśli w umowie jest zapis o uprzedzeniu nabywcy na siedem dni przed planowanym odbiorem mieszkania, może się wówczas okazać, że wskazany termin jest za krótki. Nabywca może we wskazanym terminie być na urlopie czy na zwolnieniu lekarskim. Dlatego takie postanowienie jest niezgodne z prawem na takiej samej podstawie jak kaluzula o niewstawiennictwie nabywcy w terminie. 

 Ten niekorzystny zapis jest wyjątkowo niebezpieczny dla nabywcy mieszkania. Mówi on, że w przypadku jego niestawiennictwa w terminie wskazanym w umowie do odbioru mieszkania, deweloper ma prawo do jednostronnego odbioru lokalu.  

 W tej sytuacji deweloper uznaje, że dokonany przez niego odbiór jest w pełni zgodny z prawem. W tej sytuacji nabywa zostaje pozbawiony prawa do dochodzenia skutecznie roszczeń z tytułu wad lokalu.