Renowacja łazienki krok po kroku

Krok pierwszy: przygotowanie podłoża

Zanim przystąpimy do właściwych prac remontowych, należy poczynić stosowne przygotowania.

Po odcięciu dopływu wody, wyłączeniu prądu oraz usunięciu starych instalacji, powinniśmy bardzo dokładnie ocenić stan istniejącego podłoża. Jeśli nowej okładziny nie przyklejamy na już istniejącą, to stare płytki należy zbić przy pomocy młotka i dłuta lub maszynowo za pomocą młota udarowego z odpowiednią końcówką, a luźne elementy i pozostałości usunąć. Nowe podłoże powinno być równe, mocne, nośne, suche, wolne od rys oraz pozbawione wszelkich materiałów zmniejszających przyczepność. Duże znaczenie ma fakt, z czego wykonano stare powłoki i szpachlowania. Wszelkie jastrychy należy odpowiednio wyszlifować, odkurzyć i zagruntować. Jastrychy cementowe, zarówno ogrzewane jak i nieogrzewane, muszą być suche – ich maksymalna dopuszczalna wilgotność resztkowa wynosi 2% CM, dlatego należy poświęcić co najmniej 28 dni na ich wysezonowanie. Jeśli chodzi o jastrychy anhydrytowe, wartość ta wynosi maksymalnie 0,3% CM. w przypadku podłoża ogrzewanego i 0,5% wag. w przypadku nieogrzewanego. Dla jastrychów ogrzewanych (cementowych i anhydrytowych) należy dodatkowo przeprowadzić wygrzewanie przed układaniem okładziny. – Dla polepszenia przyczepności podłoże należy zagruntować odpowiednim podkładem gruntującym lub emulsją sczepną przy pomocy wałka lub pędzla. Do gruntowania podłoży o nierównomiernej lub dużej chłonności (np. jastrychów cementowych) dobrze sprawdzi się koncentrat gruntujący Sopro GD 749, który w temperaturze pokojowej wysycha już po ok. 10 minutach. W przypadku podłóg wrażliwych na wilgoć oraz podłóg ogrzewanych warto zastosować preparat epoksydowy Sopro EPG 522, który został zaprojektowany specjalnie pod układanie płyt wielkoformatowych i może posłużyć jako podkład pod szpachle i kleje mineralne – tłumaczy Aleksandra Koziorowska, Product Manager w firmie Sopro.

Czytaj również: Jak urządzić małą łazienkę?

Krok drugi: prace murarskie

Jeśli w projekcie renowacji łazienki uwzględniamy wykonanie ścianek działowych, warto wymurować je z bloczków z betonu komórkowego, który są lekkie, wytrzymałe oraz łatwo obrabialne. – Do murowania lekkich ścian i obmurówek z betonu komórkowego warto zastosować standardową zaprawę klejową Sopro FBK 372. Prace zaczynamy od wlania do naczynia odmierzonej ilości wody i wsypania zaprawy. Dokładnie mieszamy zawartość, zapobiegając powstawaniu grudek. Po upływie dojrzewania (3-5 minut), mieszamy ponownie, a następnie gładką stroną kielni, lekko naciskając, nakładamy na podłoże warstwę kontaktową i ostatecznie warstwę grzebieniową przy pomocy zębatej części kielni. By uzyskać optymalną przyczepność zaprawy, bloczki powinny być wolne od kurzu i pyłu. Na ich tylną ścianę nakładamy warstwę kontaktową, a następnie osadzamy na przygotowanej wcześniej warstwie kleju. Dobijamy młotkiem i kontrolujemy układ poziomnicą. Aby uniknąć ewentualnych pęknięć, układamy kolejne bloczki naprzemiennie, pamiętając o obfitym nanoszeniu kleju na wszystkie powierzchnie styczne, w tym na boki – wyjaśnia Aleksandra Koziorowska. Ponieważ beton komórkowy jest materiałem chłonnym o dużej nasiąkliwości, musi być, w zależności od obciążenia wilgocią, odpowiednio zabezpieczony warstwą tynku lub odpowiednim uszczelnieniem. – Gotową powierzchnię ściany należy zagruntować preparatem Sopro GD 749. Redukuje on zdolność wchłaniania i tworzy optymalne podłoże dla kolejnych prac. Przed naniesieniem uszczelniania zespolonego bloczki należy zaszpachlować cienką warstwą zaprawy klejowej, aby uniknąć powstawania pęcherzy powietrznych i uzyskać równą, jednolitą powierzchnię.

Krok trzeci: tynkowanie i wyrównywanie ścian

W ramach prac przygotowawczych musimy się zająć krytycznymi, nienośnymi miejscami w podłożu. Stare warstwy szpachli, miejsca nad otworami instalacyjnymi, puste przestrzenie oraz punkty łączeń różnych materiałów budowlanych mostkujemy siatką tynkarską (siatką zbrojeniową), którą mocujemy do nośnego podłoża i pokrywamy warstwą tynku lub szpachli. W celu równego naniesienia zapraw tynkarskich i szpachlowych specjaliści zalecają wcześniejszy montaż profili podtynkowych, po których zaprawa ściągana jest łatą, aby uzyskać jednolitą warstwę. – Z wypełnianiem i wyrównywaniem mniejszych nierówności (do 10 mm) oraz z naprawami powierzchni dobrze poradzi sobie szybkowiążąca szpachla do napraw Sopro RS 462, natomiast do tynkowania i wyrównywania nierówności w warstwach 3-30 mm świetnie nada się szybkowiążąca szpachla wyrównawcza i renowacyjna Sopro RAM 3®, która pozwala na układanie płytek już po około 2 godzinach. Na początek szpachlę mieszamy mechanicznie z odpowiednią ilością wody, a następnie pozwalamy jej dojrzeć (3-5 minut). Później mieszamy kolejny raz. Gładką stroną kielni nakładamy szpachlę na podłoże wzmocnione siatką zbrojącą, a wszelkie zagłębienia, bruzdy, otwory montażowe lub szczeliny wokół przyłączy elementów sanitarnych wypełniamy zaprawą. W miejscu montażu profili nanosimy placki zaprawy Sopro RAM 3®, a następnie osadzamy profile montażowe i regulujemy ich układ za pomocą poziomnicy. Powierzchnie między profilami wypełniamy szpachlą, po czym ściągamy ją łatą z dołu do góry. Aby uzyskać szczególnie gładką powierzchnię, szpachlę Sopro RAM 3® możemy zatrzeć pacą z tworzywa, a ze względu na szybki przyrost wytrzymałości, większe nierówności i pozostałości zaprawy usunąć zdzierakiem stalowym – podsumowuje Aleksandra Koziorowska.

Przedstawiamy efekt końcowy:

Czytaj również: Łazienka w stylu retro

Za każdym stylowym wnętrzem powinno się kryć dokładne, zaplanowane w najdrobniejszych szczegółach przygotowanie. Renowacja łazienki to przedsięwzięcie, dla którego jednorodne, wyrównane i nośne podłoże to warunek konieczny dla poprawności dalszych prac związanych z montażem okładzin ceramicznych.