Rolki ścierne – kryteria doboru w obróbce drewna

Dobór odpowiednich rolek ściernych do pracy

Rolki ścierne to taśmy nawiniętego papieru lub płótna ściernego, które można wykorzystać podczas szlifowania ręcznego lub za pomocą elektronarzędzi a nawet maszyn stacjonarnych.

Rolki ścierne na podłożu z cieńszego papieru sprawdzą się w ręcznej obróbce powierzchni płaskich i profilowanych – polecane głównie do obróbki wykończeniowej. Rolki papierowe oparte o grubsze podłoże będą dobrym wyborem w przypadku obróbki maszynowej powierzchni płaskich surowego drewna miękkiego i twardego. Ta opcja polecana jest zarówno do szlifu wstępnego jak i wykończeniowego.

Elastyczne podłoża płócienne typu J lub JF są trwalsze od papieru oraz lepiej dopasowują się do kształtu elementów profilowanych. Dzięki temu lepiej nadają się do pracy z profilami o mniejszych promieniach oraz innych trudno dostępnych miejsc. Przy ich pomocy np. usuniemy ślady po skrawaniu frezem oraz przeprowadzimy wykończeniową obróbkę wąskich rowków.

Materiał ścierny w rolce może być użyty do tradycyjnej obróbki ręcznej, w taki sam sposób w jaki używamy arkuszy ściernych – arkusz to przecież nic innego jak kawałek rolki.

Warto przy tym zwrócić uwagę, aby obróbkę prowadzić z wykorzystaniem elementu oporowego, który nada pożądany kształt powierzchni obrabianej. W przypadku płaszczyzny może to być dostępny w handlu dedykowana uchwyt lub zwykły klocek drewniany.

Czytaj również: Jak wybrać solidne narzędzia do nitowania?

Elektronarzędziami współpracującymi z rolkami ściernymi są przed wszystkim szlifierki oscylacyjne wyposażone w uchwyty. Wyszlifujemy przy ich użyciu wygodnie i bez wysiłku krótsze i dłuższe elementy drewniane: odnowimy drewnianą balustradę na balkonie lub odświeżymy blat stołu.

Rolki płócienne lub z papieru płótnowanego w szerokości 200mm stosowane również w starszych typach maszyn do cyklinowania podłóg. Osobną grupą są stacjonarne szlifierki walcowe. Fragment rolki jest w nich nawijany spiralnie na kontaktowy wał szlifujący. Dzięki swojej przelotowej konstrukcji umożliwiają szlifowanie długich elementów drewnianych z bardzo wysoką precyzją wymiarową. Tutaj najczęściej stosowane są rolki z papieru ściernego, rzadziej płócienne.

Bogaty wybór rolek ściernych znajdziemy np. w sklepie branżowym Klingspor w kategorii Rolki ścierne (https://sklep.klingspor.pl/5-rolki-scierne).

Bardzo ważną kwestią podczas wyboru rolki jest zwrócenie uwagi na ziarno, z które znajduję się na powierzchni narzędzia . Najczęściej stosowany elektrokorund sprawdzi się w większości zastosowań przy szlifowaniu drewna. Ten typ ziarna zapewnia łatwą i dokładną pracę z materiałem. Natomiast ziarno węglika krzemu dzięki większej twardości i ostrości pozwala na bardzo szybkie i agresywne szlifowanie. Polecane jest w szczególności do zdzierania starych powłok lakierniczych np. z podłóg drewnianych oraz w drobnych granulacjach do wykończenia powierzchni, szczególnie twardych gatunków drewna.

Jeśli drewno pokryte jest farbą lub lakierem, wymagać będzie wcześniejszego usunięcia warstwy wierzchniej. W tym celu stosuje się taśmy papieru ściernego o grubym ziarnie typu P16 – P40. Granulacja powinna być dobrana do narzędzia, którym będziemy pracować oraz do ilości materiału który chcemy zeszlifować.

Czytaj również: Letnie spodnie robocze - szorty, piratki, rybaczki

W przypadku drewna, niezależnie od jego twardości, o szlifowaniu zgrubnym mówimy w kontekście użycia granulacji P40 – P60. Elementy poddane wcześniejszej obróbce ściernej lub dokładnemu frezowaniu powinny być szlifowane międzyoperacyjnie materiałami w zakresie granulacji P80 – P120. Szlifowanie wykończeniowe obejmuje użycie granulacji P150 – P220 w zależności od stopnie oczekiwanej gładkości powierzchni. Z reguły już granulacja P150 zapewni nam wystarczającą gładkość powierzchni, którą możemy następnie zabezpieczyć lakierem lub innym impregnatem. Pamiętać należy o tym aby nie stosować zbyt dużych przeskoków pomiędzy stosowanymi granulacjami ziarna. Optymalny efekt uzyskamy pomijając maksymalnie jedną granulację w szeregu, np. P60 – P100 – P150. W przypadku obróbki ręcznej czy elektronarzędziami można sobie pozwolić na niewielkie odstępstwa od tej zasady, ale trzeba się liczyć z koniecznością dłuższej obróbki aby usunąć rysy powstał po znacznie grubszym ziarnie użytym wcześniej.

Dobór odpowiednich narzędzi i rolek ściernych ułatwi pracę z drewnem i pozwoli na uzyskanie gładkiej powierzchni. Dzięki temu lakier na elementach będzie rozkładał się równomiernie, a finalny produkt stanie się kunsztem waloru estetycznego.