Trejaże na fasadzie i pergole wokół Ośrodka Kālida Sant Pau w Barcelonie

W ramach tych działań AHEC ufundowało materiał drewniany, tulipanowiec amerykański, który zostanie wykorzystany w dwóch elementach zewnętrznych nowego ośrodka Kālida Sant Pau w Barcelonie: pergoli oraz obłożonej trejażem fasady. Budynek został zaprojektowany przez Benedettę Tabgliabue, architektkę z pracowni Miralles Tagliabue EMBT, a projekt wnętrza stworzyła architektka wnętrz, Patricia Urquiola. Charakterystyka termicznie modyfikowanego tulipanowca gwarantuje odporność na warunki atmosferyczne, jednocześnie dodając obiektowi ciepła i elegancji.

Pergola, pod którą przechodzą odwiedzający w drodze do głównego wejścia budynku została tak zaprojektowana, aby zapewnić warstwę ochronną okrywającą ogród. Deski z tulipanowca połączone zostały w niewielkie trójkąty, tworzące dużą kratownicę otoczoną stalową konstrukcją, nadając przestrzeni zewnętrznej kontrast strukturalny. Projekt wykonawczy daje możliwość odseparowania ogrodu od otaczających go budynków, a jednocześnie zapewnia azyl względem tradycyjnych terenów szpitalnych. 

Czytaj również: Hiszpańska architektura i design - kilka współczesnych przykładów

Trejaż na fasadzie składa się z poprzecznie rozmieszczonych desek z termicznie modyfikowanego tulipanowca amerykańskiego, zapewniając tym samym dostęp światła oraz widok na kompleks szpitala Sant Pau, stale jednak chroniąc prywatność pacjentów. 

- Termicznie modyfikowany tulipanowiec to znakomity wybór do wykonania elementów zewnętrznych ośrodka Kālida Sant Pau, ponieważ w sposób optymalny pozwala wykorzystać eleganckie elementy drewniane w zastosowaniach zewnętrznych – powiedziała Benedetta Tagliabue.

- Wierzymy, że technologia modyfikacji termicznej jest kluczowa dla upowszechnienia wykorzystania drewna w zastosowaniach zewnętrznych. Rynek stale się rozwija, a projektanci i architekci chcą korzystać z drewna. Aby to jednak było możliwe, materiał ten musi spełniać odpowiednie wymogi eksploatacyjne, świetnie wyglądać i zapewniać trwałość - w przeciwnym razie po prostu nie będzie wybierany. Podczas termicznej obróbki drewna nie używane są preparaty chemiczne, sam proces poprawia stabilność materiału, a jednocześnie ma jedynie niewielki wpływ na środowisko w porównaniu z innymi technikami. Jesteśmy zachwyceni możliwością współpracy przy realizacji budynku Kālida Sant Pau, ponieważ to niezwykła inicjatywa społeczna – powiedział David Venables, dyrektor AHEC na Europę.

Czytaj również: Transparentny design fasad elementowych to architektura przyszłości

Kālida Sant Pau

Nowy budynek Kālida Sant Pau mieści się raptem kilka kroków od oddziału onkologicznego szpitala Sant Pau w Barcelonie. W niezwykle pomysłowo zaprojektowanej przestrzeni architektonicznej ośrodek zapewnia pacjentom kompleksowy program mający na celu udzielenie im wsparcia oraz informacji na różnych etapach leczenia.

Ośrodek Kālida, założony przez Fundació Privada Nous Cims oraz Fundació Privada Hospital de Santa Creu i Sant Pau, promuje psychospołeczny model opieki dla pacjentów onkologicznych, koncentrując swoje usługi na potrzebach jednostki. Znajdując się tuż obok oddziałów onkologicznych szpitali publicznych specjalizujących się w leczeniu raka, ośrodek oferuje pacjentom, ich rodzinom , przyjaciołom i opiekunom wydzielone miejsca, w których możliwe jest zapewnienie im wsparcia. Kālida inspirowana jest psychospołecznym modelem opieki szkockiej organizacji pozarządowej Maggie’s, tworząc część tej międzynarodowej sieci.

Drewno modyfikowane termicznie

Drewno modyfikowane termicznie lub poddane obróbce termicznej cechuje się korzystniejszymi właściwościami eksploatacyjnymi i zyskuje większą trwałość, umożliwiając jego zastosowanie na zewnątrz bez dodatkowych zabezpieczeń. W wyniku modyfikacji termicznej amerykańskie gatunki drewna takie jak jesion, miękki klon, tulipanowiec oraz czerwony dąb przechodzą do 1., najwyższej klasy trwałości.

Proces obróbki termicznej polega na stopniowym podgrzewaniu drewna do temperatury 180–215°C przez okres 3-4 dni (czas uzależniony jest od grubości i gatunku drewna). Obróbka odbywa się w atmosferze beztlenowej, aby materiał nie uległ zapaleniu; można do tego celu używać pary w próżni. W wyniku tych działań zawartość wilgoci w drewnie spada do bardzo niskiego poziomu 4–6%, zmieniając jednocześnie strukturę fizyczną drewna, które zmniejsza zdolność do absorbowania wilgoci. W efekcie otrzymywany jest materiał o większej stabilności wymiarowej, który jest mniej podatny na skręcanie lub utratę kształtu wraz ze zmianami poziomu wilgotności. Modyfikacja termiczna niszczy ponadto hemicelulozę oraz węglowodany, czyli dwa główne źródła pożywienia dla owadów i grzybów. To z kolei sprawia, że drewno staje się bardziej odporne na próchnienie, eliminując konieczność stosowania zabezpieczeń powierzchniowych.

Wzrost stabilności wymiarowej oraz odporności na rozkład w sposób znaczący wydłuża żywotność użytkową drewna i przyczynia się do ograniczenia czynności konserwacyjnych. Przy okazji drewno na całej swej powierzchni nabywa atrakcyjnego, ciemnego odcienia.

Mimo wykorzystania podczas modyfikacji termicznej energii, ślad węglowy procesu jest rekompensowany tym, że modyfikowany materiał nie wymaga już dodatkowego zabezpieczenia w postaci środków o znaczącym negatywnym wpływie na środowisko.

^{Foto: Lluc Miralles EMBT}